ÖZET

Çalışmada Bell’s paralizisinde prognozun tahmini için kullanılan elektrodiagnostik testlerin prognostik değerlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bell’s paralizisi nedeni ile Gülhane Askeri Tıp Akademisi Kulak Burun Boğaz Kliniğinde 2008- 2011 yılları arasında takip edilen toplam 40 hasta çalışmaya dahil edildi, verileri retrospektif olarak incelendi. Fasiyal sinir fonksiyonları House-Brackmann evreleme sistemi ile değerlendirildi. Tüm hastalara paralizinin 7. ve 21. günleri arasında elektrodiagnostik test olarak Sinir Uyarılabilirlik Testi, Maksimal Sinir Uyarım Testi, Sinir Latans Testi ve Elektromyografi yapıldı. Hastalar 4 ay takip edilerek bu süre sonunda fasiyal sinir motor fonksiyonlarının tam iyileşme (House-Brackmann evre 1) ve tam olmayan iyileşme (House-Brackmann evre 2 ve üzeri) oranları belirlendi. Hastaların başlangıç muayenelerinde fasiyal sinir fonksiyonları 2 kişide evre 2, 12 kişide evre 3, 12 kişide evre 4, 11 kişide evre 5 ve 3 kişide evre 6 olarak saptandı. Takiplerde bu hastaların 30’unda tam iyileşme görülürken, 10’unda ise tam olmayan iyileşme görüldü. Elektrodiagnostik testlerden Elektromyografi ve Maksimal Sinir Uyarım Testlerinin kötü prognozu öngörme oranları Sinir Uyarılabilirlik ve Sinir Latans Testlerine göre daha yüksek bulunmuştur. Elektromyografi ve Maksimal Sinir Uyarım Testleri akut fasiyal paralizinin sonuçlarını tahmin etmede diğer testlere göre daha üstün olmakla birlikte diğer testler de bize prognozu öngörmede ek bilgi sağlayabilirler.