ÖZET

Bu çalışma 1997 - 2000 yılları arasında GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Deniz ve Sualtı Hekimliği servisinde, tedavi gören 50 diyabetik ayak hastası üzerinde yapılmıştır. Bunlardan 30 tanesi Hiperbarik oksijen tedavisi (HBO2) ile tedavi edilmiş, diğer 20 tanesi, HBO2 tedavisi uygulanmadan diğer yöntemlerle tedavi edilmiştir.

Tedavi grubundaki hastalarda başlangıç, 15. seans, 30. seanslarda transkütanöz parsiyel oksijen (TcPO2) ve CO2 (TcPCO2) ölçümü yapılmış ve tüm değerler karşılaştırılmıştır. Buna göre; TcPO2 için tedavi öncesi, 15.seans ve 30.seans sonuçları karşılaştırıldığında hepsinde yükselme yönünde anlamlı bir farklılık saptanmıştır (p < 0.05). TcPCO2 ölçümlerinde ise, tedavi öncesi ile 15.seans ölçümleri dışındaki sonuçlarda anlamlı bir fark bulunmuştur (p < 0.05).

Tedavi grubundaki hastaların tedavi sonuçları; iyileşme, minör ampütasyon, majör ampütasyon, değişiklik yok şeklinde sınıflandırılmış ve bu gruplarda TcPO2 değerlerindeki değişiklikler ayrı ayrı karşılaştırılmıştır. Değişiklik olmayan ve majör ampütasyona giden vakalarda, tedavi öncesi ve sonrası TcPO2 değerlerinde anlamlı bir artma tespit edilememiştir (p > 0.05). İyileşen, ya da minör ampütasyon uygulanan vakalarda, tedavi sonrası TcPO2 değerlerinde tedavi öncesine göre anlamlı bir yükselme saptanmıştır (p < 0.05).

Hiperbarik oksijen tedavisi ugulanan diyabete bağlı yaraların tedavi protokolünün belirlenmesinde ve takibinde TcPO2 ve TcPCO2 basınç ölçümlerinin önemli bir değerlendirme unsuru olabileceği düşünüldü.