ÖZET

Çalışmamız GATA Askeri Tıp Fakültesi Eğitim Hastanesi’nde uygulamayı planladığımız tıbbi acil durum kod sisteminin tespiti ve personelin hazırlık durumunun ortaya konulmasını amaçlamaktadır. Çalışmada 4 meslek grubundan 200 katılımcıya anket uygulanmış ve hastane içi tıbbi acil ambulans ekibinin müdahale sürelerini değerlendirmek için tatbikat uygulaması yapılmıştır. Çalışma sonuçlarında kardiyopulmoner resüsitasyon uygulamalarında temel eğitim modülleri olarak kabul edilen kurslara katılımcıların katılım oranının düşük olduğu tespit edilmiştir. Meslek gruplarına göre son 1 yıl içindeki ‘‘ilk kurtarıcı’’ kardiyopulmoner resüsitasyon sayıları değerlendirilerek hastanemizdeki uygulamalarda hemşirelerin daha ön plana çıkarılması önerilmiştir. Kardiyopulmoner resüsitasyon ilaç, araç ve gereçlerinin hastanemiz kliniklerinde yeterli miktarda bulunmadığı; hekim ve hemşirelerin bir kısmının belirtilen ilaç, araç ve gereçleri kullanmak için yeterli tecrübeye sahip olmadıkları ortaya konmuştur. Çalışma dahilinde yapılan tatbikat uygulamaları sonucunda belirlenen 3 zaman dilimine göre çağrı ulaşma süresi, ekip ulaşma süresi, olay yeri müdahale süresi ve acil servise varış süreleri arasında istatistiki anlamlı fark tespit edilmemiştir. Çalışma sonuçlarında diğer tıbbi acil durumlarla kıyaslandığında öncelikle hastanemizin mevcut kardiyopulmoner arrest olgularına müdahale prosedürünün tüm hastane içi arrest olgularını kapsayacak ve mevcut hastane içi acil ambulans imkanlarını kullanacak şekilde geliştirilmesini önermekteyiz.