ÖZET

Annelerin prematüre bebeklerinden ayrı kalmaları, bakımın sürekliliğini sekteye uğratmakta, annelerin artan stres ve kaygıları nedeniyle bakım kalitesini düşürmekte ve uzun dönemde nörogelişimsel davranış problemlerine neden olmaktadır. Aile merkezli bakım, sağlık hizmeti veren ekip ile hastaların aileleri arasında işbirliğine dayalı, sağlık hizmetinin planlanması, sunulması ve değerlendirilmesini içeren bir bakım yaklaşımıdır. Klasik yaklaşımın bebeğin nörogelişimini ve anne-bebek etkileşimini destekleyemediğinin gözlenmesi üzerine bu yaklaşım, ünite tasarımlarına da etki etmiş, bebek, aile ve çalışanların gereksinimlerini daha iyi karşılayacak şekilde yeni düzenlemelere gidilmiştir. Bu derlemede aile merkezli bakımın yenidoğan yoğun bakım ünitesindeki önemi ve bu yaklaşımın ünite tasarımlarındaki etkileri tartışılmaktadır.